ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ – ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ & Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Ο βελονισμός είναι μια εμπειρική θεραπευτική. Έτσι τουλάχιστον ξεκίνησε πριν χιλιάδες χρόνια. Με την έκφραση εμπειρική θεραπευτική εννοούμε ένα είδος διάγνωσης και θεραπείας, η οποία, όπως φαίνεται από το όνομα, προέρχεται από την εμπειρία, δηλαδή από την παρατήρηση και την ψηλάφηση, για την οποία στην αρχή δεν υπήρχε επιστημονική εξήγηση, ενώ σήμερα υπάρχει. Ήδη στο σημείο αυτό γεννιέται το ερώτημα, κατά πόσον οι ρίζες της γνωστής σ’ όλους μας κλασικής ιατρικής περιγράφουν την εμπειρική θεραπευτική και κατά πόσον οι εφαρμογές της κλασικής ιατρικής στη καθημερινή ζωή αποτελούν ουσιαστικά επίσης εμπειρική θεραπευτική.

Ο βελονισμός πείθει με την αποτελεσματικότητά του, με την απουσία παρενεργειών, ενώ όλο και περισσότεροι ιατροί καθώς και ασθενείς αποκτούν ενδιαφέρον στην εφαρμογή του. Πολλές μορφές εμπειρικής θεραπευτικής ιατρικής και κλασικής ιατρικής υποστηρίζουν, ότι αποτελούν ενιαία ιατρική, γεγονός που δεν ισχύει πάντα. Ενιαία ιατρική σημαίνει κάτι το εκτενές. Η ενιαία ιατρική αποτελεί έναν επιτυχημένο συνδυασμό όλων των κλασικών ιατρικών μεθόδων με αυτά τα είδη θεραπείας τα οποία αντιλαμβάνονται και αντιμετωπίζουν τον ασθενή στην ολότητά του, δηλαδή με όλους τους πόνους, τις ενοχλήσεις του, με το σύνολο των διαταραχών, συμπεριλαμβάνοντας επίσης και όλο του τον ψυχισμό. Είναι αυτές που διακρίνουν τα ερεθίσματα των αντιδράσεων σε εξωτερικά και εσωτερικά προτείνοντας έτσι την ανάλογη αγωγή.

Το διεθνούς φήμης Ινστιτούτο βελονισμού Λούντβιχ Μπόλτσμαν (Ludwig Boltzmann), που είναι προσαρτημένο στο 2ο Ιατρικό Τμήμα του Νοσοκομείου Κάιζεριν Ελίζαμπετ (Kaiserin Elisabeth) στη Βιέννη και που διευθύνονταν από κοινού από τον καθηγητή Δρ. Μπίσκο (ο Bischko δυστυχώς απεβίωσε) και τον καθηγητή, δρ. Νίσσελ (Nissel), επιδίωξε εξ αρχής να βρει μια επιστημονική πρόσβαση στο βελονισμό με βάση τη κλασική ιατρική, χωρίς αυτό να αντιτίθεται προς τα δεδομένα της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής. Αυτό σημαίνει, χωρίς να εισέλθουμε σε λεπτομέρειες, πως σ’ εμάς ο βελονισμός δεν κατέχει την θέση μιας εναλλακτικής θεραπείας αλλά ότι εφαρμόζουμε αυτό το είδος θεραπείας επιπρόσθετα στα πλαίσια μιας ενιαίας ιατρικής. Η παθολογοφυσιολογία και η γνώση των ανάλογων μηχανισμών επίδρασης αποτελούν τα θεμέλια. Μόνο κατά την δεύτερη φάση αν χρειαστεί, συμπληρώνεται η διάγνωση της κλασικής ιατρικής με μια συγκεκριμένη διάγνωση βελονισμού. Ο στόχος είναι πάντα μια ενιαία ιατρική, δηλαδή ο συνδυασμός δυνατοτήτων της κλασικής ιατρικής με αυτές του βελονισμού.